De trein komt aan op het station, ik sta op. Mijn oog valt op de telefoon van de zwartharige jongen voor me. Ik zie een foto van een jonge, Indische man, met een breed en vrolijk gezicht. Hij glimlacht opgetogen in de camera. De foto is van dichtbij genomen, waarschijnlijk een selfie. Ik zie de stoel waarop de man zit: een hoge rug met blauwe stof, binnen, maar niet tegen een muur, geen typische...
Toen ik eens een levensvoorraad losse scheermesjes kocht – een poging om het begrip kwantumkorting tot grotere hoogte te brengen – stond ik niet meteen stil bij de eventuele vergankelijkheid van mijn beschermkapje. Dat handige beschermkapje, dat ik eenmalig had gekregen bij de aanschaf van de scheermesjeshouder. Dat beschermkapje, dat voorkomt dat je je vingers openhaalt wanneer je op vakantie in...
In het voorjaar van 2020 stelde vriend Bram voor om samen muziek te gaan maken. Allebei vanachter onze eigen computer, bestanden op Dropbox, soms even bellen voor overleg. Twee jaar en een gigabyte aan muziekbestanden later, is het nummer ‘Alledaagse dingen’ klaar. Geschreven door Bram en mij, geproduceerd door Ruben Norg, artwork door Ard van der Worp (dus eigenlijk Ardwork). Ook...
Jaren geleden, toen ik nog geen Python schreef maar het wel graag wilde leren, liet een collega eens een foto zien: een huiskamer met aan de wand een foto, die helemaal was opgebouwd uit dobbelstenen. Een beetje zoals in dit filmpje: Dat is natuurlijk episch. Wie zoekt op ‘dice art’, vindt veel meer voorbeelden van mensen die duizenden dobbelstenen naast elkaar hebben gelegd om een...
Tofupers, 2022. Geolied naaldhout/staal.
Vijf voor acht ’s ochtends, ik zit in de trein en lees een boek over Tibetaanse compassiemeditatie. Het oosten laat al wat schemering zien. Het is rustig, de trein rijdt tegen de spits in. Opeens hoor ik een ritmisch, schuifelend geluid. Ik kijk rond en zie een rij achter me, aan de overkant van het gangpad, een jongen bij het raam zitten. Zijn blauwe polyester winterjas beweegt op het...
We bevinden ons in een ver verleden, midden op de Middellandse Zee, en een klassieke held, Tortylleus, wil graag naar huis. Dat is hem niet gegund, want een der goden is boos. Tortylleus krijgt pas voorspoed wanneer hij een goede manier vindt om wraps te eten. Want hoe de mens ook vouwt, er belandt altijd saus op borden, handen of kleding. De wrap is juist gegeven om waar je maar wilt met je...
De zwerver zei dat hij me pijn ging doen. Ik had wel ergere dingen gehoord, maar besloot dat ik beter de fiets kon pakken. In de stad kon ik niet zo hard fietsen, en ik ontdekte hoe ik met beide wielen tegelijk kan springen, of alleen met het achterwiel. Op een dag zal iemand me vertellen dat iedereen met klikpedaaltjes met beide wielen kan springen, maar dat moment stel ik zo lang mogelijk uit...
Een paar maanden geleden hadden partner C. en ik een leuk gesprek over communicatie. Dat kwam zo: om de hoek staat een klooster, en het was ons opgevallen dat de parochianen bij de communie niet drinken, tegen Jezus’ eigen opdracht in: ‘Dit is de beker ter mijn gedachtenis, drink hieruit’. Een korte zoektocht op Google gaf de verklaring: de hostie en de wijn zijn allebei voldoende om te...
Ik liep in gedachten verzonken op de brede boulevard langs het meer. Ik zag twee hondjes spelen en bleef staan kijken. De baasjes waren rustig in gesprek en riepen wat onverstaanbaars wanneer het spel zich te ver verplaatste. Hoe langer de honden bleven spelen, hoe fanatieker ze werden. Ze gromden, ontblootten hun tanden, deden wilde pogingen om de ander vast te grijpen en op de grond te krijgen...
Ik probeer de wereld, de ander en mezelf te begrijpen. Daarom denk ik met mijn hoofd, voel ik met mijn buik, en schrijf ik op het web.